Gospodarz dożynek

    Z reguły bywał nim dziedzic, który przyjmował wieniec od przodownicy żniw i prosił ją do tańca. Następnie prosił uczestników do stołów i częstował przeróżnego rodzaju jedzeniem i piciem. Ucztowaniu towarzyszyły tańce trwające do bardzo późnych godzin nocnych. Tradycja gospodarza dożynek przetrwała do czasów obecnych. Co roku do „prowadzenia” obchodów wybiera są dwoje rolników - kobietę i mężczyznę. Z reguły są to rolnicy wyróżniający się na jakiejś płaszczyźnie, posiadanego areału, przychówku lub obfitości plonów.

    Od zakończenia drugiej wojny światowej, przez bardzo długi czas gospodarzami dożynek byli przedstawiciele władz administracji państwowej - od szczebli gminnych, aż po centralne. Dożynki miały wówczas charakter głównie polityczny, ukierunkowany na wyrażenie poparcia dla ówczesnej władzy i prowadzonej przez nią politykę rolną. Z drugiej strony jednak starano się zachować podczas obchodów elementy tradycyjne: pochody z wieńcami, pieśni, towarzyszące kiermasze oraz zabawy.